Yakutiye Mutlu Son

Yakutiye Mutlu Son Bu sırrı tümüyle kendime saklıyorum, fısıldıyorum kendime, kendimle en gizli saklı mevzuşmamı yapıyormuşum şeklinde sanki. Onun yeltendiği direniş pek güçlü değildi; öte taraftan, geliştirdiği erotik güç hayranlık uyandırıyor. Bu derin tutkunluğuyla iyi mi da ilginç, nasıl da yüce, tabiatüstü nerdeyse! Sakınırken nasıl de elastik, bulduğu her korunmasız noktaya iyi mi da uysallıkla süzülüyor! Her şey yerinden oynamış durumda, ama bu karmaşada hiç yabancılık duymuyorum.

Fakat o, bu karışıklıkta bile kesinlikle güzellikten yoksun deÄŸil, karamsarlıkla kopup gitmemiÅŸ, parçalara ayrılmamış. O, deÄŸiÅŸmez bir Anadyomenef’ sadece naif bir zarafetle deÄŸil de veya içtenlikli bir sükunetle deÄŸil de, bütünlüğünü ve dengesini yitirmeden, aÅŸkın güçlü yürek çarpıntılarıyla canlanmış olarak yükseliyor. Erotik yönden, savaşım için tam donanmalıdır, gözlerinin oklarıyla, kaÅŸlarının komutuyla, dudaklarının duasıyla, yanaklarının gülüşüyle, tüm varlığının tatlı özlemiyle savaşır.

Yakutiye Mutlu Son

Yakutiye Mutlu Son Onda, sanki bir Valkyrie’nin gücü, enerjisi vardır; ama bu erotik güç de, ondan yayılan baştan çıkarıcı bir rahatlıkla hafiflemiştir. -ancak kaygı ve huzursuzluğun onu düşmekten alıkoyduğu bu dorukta çok uzun süre bırakılmamalıdır. Bu heyecanla ilgili olarak, nişanlılığın çok dar, çok sınırlayıcı bulunduğunu hemen hissedecektir. Kendisi, beni normalin sınırlarım aşmaya teşvik eden bir baştan çıkarıcı haline gelecek; bu yolla kendi kendine bunun bilincine varacaktır ve benim için en önemli şey budar. Nişandan bıkmış olduğum gösteren belirtiler azca değil. Bu belirtiler rasgele çıkmıyor; onlar benim operasyonumun onun ruhundaki, bana gizli saklı haberler gönderen keşif kollan; onlar, Cordelia’yı planıma bağlayacağım iplerin uçlan.

Cordelia’cığım! Nişandan yakınıyorsun. Aşkımızın, bizlere engel olmaktan başka bir işe yaramayan dışsal bir bağa gereksinimi olmadığım düşünüyorsun. Bunda, benim harika Cordelia’mı buluverdim hemen! Hakikaten fanatikım sana. Bizim dışsal birliğimiz, neticeta, ayrımdan başka bir şey değildir. Bizi, Pyramus ve Thisbe gibi ayıran bir bölme duvarı var aramızda hâlâ. Johannes’in İnsanların bu sun paylaşmaları hâlâ rahatsız edici bir müessir. Özgürlük ancak karşı çıkışta bulunur. Aşk ancak, dışındakiler onu fark etmediğinde anlam kazanır.